Bracia urodzili się w mieście Solún (Thessaloniké) w północnej Grecji, Metody około 815 roku a Konstantyn w 827 roku. Metody studiował prawo, stał się zarządcą dużej bizantyjskiej dzielnicy, którą tworzyła ludność słowiańska. Konstantyn studiował w cesarskiej szkole w Konstantynopolu wraz z przyszłym cesarzem Michałem III. Po ukończeniu studiów zajmował wysokie stanowiska. Był bibliotekarzem Konstantynopola jak również wykładowcą w cesarskiej szkole. Ze względu na jego wykształcenie nazywano go "filozofem". W 855 roku bracia udali się do klasztoru na górze Olimp w Azji Mniejszej. Jednak już wkrótce Cesarz Michał III. wysłał ich jako posłańców do Chazarów, którzy mieli swoją siedzibę między Morzem Czarnym i Kaspijskim. Po drodze zatrzymali się na Krymie, gdzie znaleźli szczątki św. Klemensa, czwartego papieża, który zmarł męczeńską śmiercią. Szczątki później przeniesiono do Rzymu.
W 863 roku cesarz wysyła braci jako misjonarzy na Wielką Morawę. Dla potrzeb tej misji zestawili słowiańskie pismo (głagolica) i przetłumaczyli na starosłowiański język teksty liturgiczne i biblijne. Oprócz głoszenia Ewangelii przygotowywali młodych ludzi do kapłaństwa. W 867 roku udali się do Rzymu, gdzie papież Adrian II. zatwierdził ich pracę i uznał język starosłowiański jako język liturgiczny. Konstantyn, który pod koniec życia przyjął imię Cyryl wstąpił do klasztoru w Rzymie, gdzie zmarł w dniu 14 luty 869 roku. Jest pochowany w Bazylice św. Klemensa w Rzymie. Papież Adrian II. ustanowił Metodego jako legata apostolskiego i arcybiskupa na teren Wielkiej Morawy. W drodze z Rzymu został schwytany przez biskupów Bawarii i więziony był w Szwabii. Metody zmarł 6 kwietnia 885 roku i został pochowany w głównej morawskiej świątyni, wciąż nie jest jasne, gdzie dokładnie ona się znajdowała.