Miasto powstało w XIII w, następnie po napływie ludności germańskiej dzięki rzemiosłu i handlu stało się ważnym ośrodkiem na szlaku łączącym Królestwo Węgier z Polską. Od XVIII w stopniowo traciło na znaczeniu a gdy w XIX w ominęła je budowana kolej stała się zaściankową miejscowością bez większego znaczenia. Zapewne ten fakt spowodował, że zabudowa miasta na przestrzeni wieków nie uległa zmianie i dzisiaj możemy cieszyć oczy w pełni zachowanym układem urbanistycznym pamiętającym jeszcze czasy Odrodzenia. W 1950 roku miasto ogłoszono rezerwatem zabytków.

Centrum wyjątkowej całości miejskiej tworzy trójkątny rynek, który otacza szeregowa zabudowa domów mieszczańskich. Typowym znakiem spiskosobockich domów mieszczańskich są wysokie dachy pokryte gontem z olbrzymimi wysuniętymi podłamaniami. Mają je na przykład domy garbnicze na północnowschodniej stronie rynku.
Kościół Rzymskokatolicki św. Juraja (Rímskokokatolícky Kostol sv. Juraja) zbudowano przed rokiem 1273 jako późnoromański. W roku 1464 przebudowano go w stylu gotyckim. Kościół ma pięć ołtarzy gotyckich. Późnogotyckie ołtarze skrzydłowe św. Juraja i św. Antonina zbudowano w latach od 1503 do 1520 w warsztacie Mistrza Pawła z Lewoczy (Majster Pavol z Levoče).
Przy kościele znajduje się dzwonnica renesansowa z roku 1598 oraz posąg barokowy Immaculaty z roku 1772. W parku znajduje się miarka na zboże przedstawiająca wyjątkowy zabytek ze znanych rynków spiskosobockich.


Tekst i zdjęcia Łukasz Sowiński